Made in China

Bestemming bereikt! Vanmiddag om ongeveer 12:00 uur reed mijn trein Beijing Railway Station binnen. Ik had er een lange reis van ongeveer 28 uur opzitten. Deze keer was de trein helemaal volgeboekt. De vorige keer had ik de luxe een coupé met alleen Marijn te moeten delen, deze keer waren het drie Mongoolse studenten die me vergezelden. Gezellig druk en weg privacy. Gelukkig spraken ze een beetje Engels en deelden ze hun typisch Mongoolse lekkernijen met mij. Ook leerden ze me een Mongools kaartspel, waar een avond zoet mee waren. De trein stond namelijk ook nog een uurtje of vier stil bij de Chinese grens. Luid stampend kwamen een aantal mannen onze paspoorten en bagage controleren. Met hun harde stemmen probeerden ze wat gezag uit te stralen. Tevergeefs eigenlijk, want ik was namelijk gewoon een kop groter ;)

Eenmal in Beijing werd ik weer netjes van het station gehaald en naar mijn hostel gebracht. Wauw, midden in het centrum! Ik besloot een lekker Westers ontbijtje bij de Starbucks te halen en scoorde ook gelijk een Chinese simkaart. Daarna nam ik een kijkje op de campus. Deze was met de metro goed te bereiken. De metro hier lijkt wel op de douane. Eerst moet je tas door een scan en daarna mag je pas doorlopen.  Eenmaal op de campus keek ik mijn ogen uit. Het leek wel een heel dorp! Ik weet nu ook waar ik overmorgen op de Registration Day moet zijn. Handig, want dan hoef ik niet met mijn backpack de hele campus over te sjouwen.

Eenmaal weer terug in het centrum trakteerde ik mezelf op een Chinese massage. Erg bijzonder, want deze werd gegeven door bijna blinde masseurs. Dat had ik wel verdiend na twee weken slechte bedden en sjouwen met mijn tassen. Of het echt een traktatie was, ben ik nog niet helemaal over uit. Bont en blauw stond ik na een uurtje weer buiten. Maar ach, dat zal morgen wel weer over zijn. Na de marteling at ik ook nog even wat in een schattig restaurantje. Elke keer weer is het een verrassing wat je krijgt, want een Engelse menukaart kennen ze hier meestal niet. Ook is het een kleine gok of ze je niet in de maling nemen tijdens het afrekenen. De bonnetjes zijn ook volledig in het Chinees. Daarom vertrouw ik maar op de goedheid van deze Chinezen. 

Morgen is mijn laatste dagje op vrije voet in de Chinese hoofdstad. Tijd om nog even de toerist uit te hangen en lekker te winkelen. Ik heb namelijk bijna geen zomerkleding meegenomen, terwijl het dertig graden is. Ook hangt er een grijze wolk van smog boven de stad, waardoor het nóg warmer aanvoelt. Maar gelukkig heb ik de Zara en zelfs de H&M al gespot. Nemen jullie maar een extra koffer mee Laar en Piek, want alles mag in december alvast mee terug! 

Ài hé wěn!
(Liefs en kusjes!)

P.S. Bedankt voor al jullie super leuke en lieve reacties! <3